Του Δημήτρη Χρήστου
ΤΗΝ ΥΦΕΣΗ δεν την έφερε η πανδημία. Η ύφεση είχε κάνει την εμφάνισή της από τα τέλη του 2019 και απλώς ο κορωνοϊός την ξεχείλωσε και απειλεί να τη μετατρέψει σε νέα θανατηφόρα πανδημία, αν δεν το έχει ήδη κάνει. Η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στην παγκόσμια οικονομία, με τον μεγάλο πλούτο να κυριαρχεί επί της πολιτικής, δημιούργησε χαώδεις ανισότητες.
ΟΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟΥΧΟΙ του πλανήτη είδαν τον πλούτο τους να αυξάνεται αθροιστικά κατά 12%, ή 2,5 δισ. δολάρια την ημέρα πέρυσι, ενώ τα 3,8 δισ. άνθρωποι που αποτελούν το φτωχότερο μισό του πληθυσμού της υφηλίου είδαν το δικό τους εισόδημα να μειώνεται αθροιστικά κατά 11% ή κατά 500 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ!
ΕΑΝ υπήρχε αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, έλεγχος και βούληση και η τάση αυτή αντιστρεφόταν, οι περισσότερες κυβερνήσεις θα διέθεταν επαρκείς πόρους για να χρηματοδοτήσουν τις κοινωφελείς υπηρεσίες, σημειώνει στην έκθεσή της η ΜΚΟ Oxfam, καθώς «ο πλούτος υποφορολογείται» σχεδόν παντού. Η Oxfam υπολογίζει πως ανά κάθε δολάριο φορολογικών εσόδων, μόλις τα τέσσερα σεντς προέρχονταν από τη φορολόγηση του πλούτου. Σύμφωνα μάλιστα με συντηρητικούς υπολογισμούς, πάνω από 35 τρισ. δολάρια βρίσκονται σήμερα κρυμμένα σε φορολογικούς παραδείσους.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ οικονομία όμως είναι υπερδανεισμένη και δεν υπάρχουν περιθώρια για νέους δανεισμούς υποδούλωσης. Το παγκόσμιο χρέος κυμαίνεται περί τα 250 τρισεκατομμύρια δολάρια και ανέρχεται σε 330% του παγκόσμιου ΑΕΠ (Παγκόσμιο ΑΕΠ = 77 τρισεκατομμύρια δολάρια) και η κατανομή του είναι: Κρατικό χρέος 70 τρισ. δολάρια. Χρέος χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων 61,7 τρισ. δολάρια. Χρέος μη χρηματοπιστωτικών εταιρειών 75,7 τρισ. δολάρια. Δάνεια νοικοκυριών 47,9 τρισ. δολάρια.
ΟΠΩΣ αποκάλυψε με έρευνά του ο Γερμανός ευρωβουλευτής του Die Linke Μάρτιν Σίρντεβαν, από το 2011 έως το 2018 η Κομισιόν ζήτησε 63 φορές (!) από κράτη-μέλη της να μειώσουν τις δαπάνες για την Υγεία ή και να προχωρήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις στον συγκεκριμένο κλάδο. Με τις κινήσεις αυτές εξυπηρέτησε τα συμφέροντα συγκεκριμένων λόμπι του ιδιωτικού τομέα Υγείας, τα μέλη των οποίων κέρδισαν δισεκατομμύρια ευρώ από την αποσάθρωση των δημοσίων δομών.
ΕΙΝΑΙ πλέον ανάγκη επιβίωσης να ξανατεθούν εξ υπαρχής οι κανόνες. Ποιοι κανόνες; Η περιουσία όλων είναι ονομαστική, όπου και αν βρίσκεται, και φορολογείται, και μάλιστα σε περιστάσεις όπως η σημερινή, με αυξημένο συντελεστή φόρου, όπως γινόταν πάντα και έγινε και μετά τις καταστροφές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Ακίνητα, κινητά, μετοχές, ομόλογα, καταθέσεις. Όλες οι συναλλαγές είναι φανερές. Οι χώρες που δεν πειθαρχούν αποκλείονται από το διεθνές σύστημα συναλλαγών. Ειδικά για την Ε.Ε., το βήμα οικονομικής ολοκλήρωσης με ενιαίο φορολογικό σύστημα, ομοσπονδιακό ταμείο και προϋπολογισμό, είναι πλέον κινήσεις επιβίωσης.
Ο ΚΑΙΡΟΣ που οι δογματικοί εθνικιστές Γερμανοί επέβαλαν τους όρους τους και αρκέστηκαν στη νομισματική ενοποίηση, με ένα νόμισμα που δούλευε μόνο ή κυρίως για τα συμφέροντά τους, έχει παρέλθει. Σήμερα οι μεγάλες εξαγωγικές επιχειρήσεις τους απειλούνται με καταστροφή, αφού η υπερπαραγωγή τους μένει στα αζήτητα.
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ βιομηχανία παραλύει στέλνοντας στην ανεργία εκατομμύρια εργαζόμενους, ο τουρισμός μηδενίζεται, οι αερομεταφορές υπολειτουργούν, το εμπόριο νέκρωσε και η παραγωγή πετρελαίου σταματάει! Η ανάγκη επιβίωσης μηδενίζει κάθε καταναλωτική διάθεση.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ η δική μας χώρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Και δεν είναι μόνον η δυσχερής οικονομική της κατάσταση, καθώς, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του ΟΟΣΑ, το 68,3% του πληθυσμού ζει κοντά στο όριο της φτώχειας. Ειδικότερα, το 12,9% έχει εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας και το 55,4% είναι οικονομικά ευάλωτο.
ΤΟ ΠΛΕΟΝ ανησυχητικό είναι τα κυριολεκτικά δολοφονικά οικονομικά εργαλεία που επιμένει να χρησιμοποιεί η νεοφιλελεύθερη ομάδα του Κ. Μητσοτάκη, που προτάσσει τα συμφέροντα των χορηγών – φεουδαρχών έναντι των συμφερόντων της ελληνικής κοινωνίας. Τώρα πλέον, μιλούν ανοιχτά και για περικοπές των συντάξεων μετά τον Μάιο!
ΚΑΜΙΑ ιδέα για την αναγκαία σήμερα φορολογία του μεγάλου πλούτου. Καμιά ιδέα για τολμηρό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και αγορά μετοχών κρίσιμων επιχειρήσεων που κινδυνεύουν να βάλουν λουκέτο. Καμιά ιδέα για την αποκάλυψη των offshore εταιρειών. Τι κρίμα! Αν ρωτούσαν τη Μαρέβα, εύκολα θα μάθαιναν. Αυτή ξέρει πώς και πού κρύβονται τα αφορολόγητα κεφάλαια στους φορολογικούς παραδείσους.
Αυγή
